به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،پرستاران در سراسر کشور با اعتراض به عدم تعطیلی پنج‌شنبه‌ها، به طور جدی خواستار توجه مسئولان به حقوق خود هستند. این اعتراض‌ها به‌ویژه زمانی شدت می‌گیرد که پرستاران در شرایط سخت و با فشار کاری زیاد، به خدمت‌رسانی به بیماران ادامه می‌دهند، اما از مزایای تعطیلی روزهای پنج‌شنبه که برای بسیاری از کارکنان اداری اعمال می‌شود، بی‌بهره هستند.
جامعه پرستاری به عنوان رکن اساسی نظام سلامت کشور، در سال‌های اخیر به دلیل تبعیض‌ها و فشارهای کاری زیاد، تحت تأثیر قرار گرفته است. یکی از موضوعات اصلی اعتراض پرستاران، لزوم تعطیلی پنج‌شنبه‌ها و کاهش ساعات کاری این روز است. به گفته پرستاران، در شرایطی که نیروهای خدماتی و امدادی مانند پرستاران و کارکنان بیمارستان‌ها نمی‌توانند از امکانات دورکاری بهره‌مند شوند، چرا باید از مزایای تعطیلی پنج‌شنبه‌ها محروم شوند؟
رئیس کل سازمان نظام پرستاری، احمد نجاتیان، در نامه‌ای به مسعود نصرتی، معاون عمران و توسعه امور شهری و روستایی وزارت کشور، به این موضوع اشاره کرده و خواستار کاهش ساعات کاری پنج‌شنبه‌ها برای پرستاران شد. وی افزود که بسیاری از پرستاران با توجه به بار کاری سنگین و شرایط نامساعد، به دلیل عدم رعایت عدالت در تعطیلات، دچار نارضایتی شده‌اند.
نجاتیان همچنین به تبعیض‌های موجود میان کارکنان مختلف اشاره کرد و گفت: «با توجه به اعتراضات گسترده همکاران پرستار، لازم است که کاهش ساعت کاری پنج‌شنبه‌ها برای پرستاران و دیگر کارکنان خدماتی مورد توجه قرار گیرد.»
در همین راستا، هیئت دولت موضوع تعطیلی پنج‌شنبه‌ها را به استانداران واگذار کرده است. با این حال، وزارت بهداشت و دیگر بخش‌های مرتبط با سلامت با این تغییرات موافق هستند و به دنبال راه‌حل‌هایی برای بهبود شرایط کاری پرستاران هستند.
رئیس کل سازمان نظام پرستاری همچنین از وضعیت نامناسب معوقات پرداخت‌نشده و شرایط تورمی یاد کرد و گفت که این عوامل باعث کاهش انگیزه پرستاران شده است. او تأکید کرد که بسیاری از پرستاران برای تأمین هزینه‌های زندگی، مجبور به انجام اضافه‌کاری‌های طولانی هستند، که این مسئله نه تنها بر کیفیت خدمات پرستاری تأثیر می‌گذارد بلکه سلامت بیماران را نیز به خطر می‌اندازد.
در این میان، مشکلاتی چون کمبود نیروی پرستاری در بیمارستان‌های کلانشهرها نیز مزید بر علت شده است. به گفته پرستاران، این فشارهای کاری باعث شده تا ساعات کاری طولانی، به معضل جدی در ارائه خدمات پرستاری تبدیل شود.
مقایسه‌ای که بسیاری از پرستاران به آن اشاره دارند، نشان می‌دهد که در کشورهای دیگر مانند آلمان، یک پرستار ایرانی می‌تواند ماهانه ۴ هزار یورو درآمد داشته باشد، در حالی که در ایران، یک شیفت کاری کافی برای تأمین هزینه‌های زندگی نیست و پرستاران مجبورند به‌طور متوسط ۸۰ ساعت اضافه‌کاری اجباری انجام دهند.
در نهایت، این شرایط ممکن است باعث شود که پرستاران انگیزه خود را از دست داده و حتی شغل خود را ترک کنند. در چنین وضعیتی، مسئولان باید بیشتر به خواسته‌های جامعه پرستاری توجه کنند و راه‌حل‌های مناسبی برای حل مشکلات آن‌ها ارائه دهند تا از آسیب به نظام سلامت کشور جلوگیری شود.
نظر شما